Μονώσεις Ταρατσών
Τα δώματα είναι εκείνα τα τμήματα του εξωτερικού κελύφους που δέχονται εντονότερα από όλα τα άλλα τις περιβαλλοντικές επιδράσεις (βροχή, χιόνι ,παγετός ,αέρας, ηλιακή ακτινοβολία, θερμοκρασιακές καταπονήσεις κλπ). Η έντονη καταπόνηση τους είναι ένας από τους λόγους που προκαλούν τις περισσότερες φθορές σ’ αυτά. Αποκολλήσεις υλικών, διογκώσεις στις στρώσεις, πρόωρη γήρανση των στεγανοποιητικών και θερμομονωτικών υλικών, θραύσεις και ρηγματώσεις, σχηματισμός εξανθημάτων και κηλίδων στην οροφή είναι οι πλέον συνήθεις φθορές που εμφανίζονται στα δώματα και που, ως επί το πλείστον, οφείλονται στην ελλιπή, κακή ή πλημμελή μόνωση τους.
Ο σωστός σχεδιασμός στις μονώσεις και η τήρηση των βασικών αρχών της οικοδομικής αποτελούν τις βασικές προϋποθέσεις για την ελαχιστοποίηση όλων αυτών των προβλημάτων και την ορθή λειτουργία του δώματος. Επιπροσθέτως, η συνεχής συντήρηση και η αποκατάσταση τυχόν εμφανιζόμενων φθορών συμβάλλουν στην επιμήκυνση της διάρκειας της ζωής τους.
Βασικές στρώσεις της μόνωσης- διαδικασία εφαρμογής
Οι βασικές στρώσεις της μόνωσης είναι:
• Θερμομόνωση
• Στρώση κλίσεων
• Στεγανοποίηση
1. Έλεγχος και προετοιμασία υποστρώματος
• Καλός καθαρισμός της πλάκας, απόξεση προεξοχών, καθαίρεση σαθρών και αποκατάσταση των κοιλοτήτων με επισκευαστικό κονίαμα.
Εφαρμογή «φράγματος υδρατμών» ή στεγάνωσης ασφαλείας με διπλή ασφαλτική επάλειψη ή με επαλειφόμενο τσιμεντοειδές στην πλάκα και στις κάθετες επιφάνειες, στηθαία και τοίχους ,έως το ύψος των 20 cm.
• Στις ταράτσες με παλαιά μόνωση θα πρέπει να γίνει έλεγχος με τομή, για το πάχος, το είδος των στρώσεων, την ύπαρξη εγκλωβισμένης υγρασίας και να αξιολογηθεί η περίπτωση αποξήλωσης της παλαιάς μόνωσης ή η διατήρηση της, ως υπόστρωμα για την νέα.
2. Θερμομόνωση
Το θερμομονωτικό υλικό που θεωρείται το πλέον κατάλληλο για το δώμα, είναι η εξηλασμένη πολυστερίνη με συντελεστή θερμικής αγωγιμότητας λ = 0,030 W/mΚ – 0,033 W/mΚ.
Τα θερμομονωτικά φύλλα τοποθετούνται χωρίς διάκενα μεταξύ τους και καλύπτοντας το σύνολο της επιφάνειας του δώματος για την αποφυγή θερμογεφυρών.
• Η ορθή θέση της θερμομονωτικής στρώσης είναι πάνω από την πλάκα του οπλισμένου σκυροδέματος και όχι από κάτω. Μόνο έτσι αξιοποιείται η θερμοχωρητικότητα της πλάκας και περιορίζεται η επίδραση των θερμογεφυρών.
• Το πάχος του θερμομονωτικού υλικού θα πρέπει να εξασφαλίζει τις ελάχιστες απαιτήσεις του Κανονισμού Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων (Κ.ΕΝ.Α.Κ.). Είναι ιδιαίτερα συμφέρον να εφαρμόζουμε μεγαλύτερα πάχη θερμομόνωσης, εξασφαλίζοντας χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση.
• Ένα 1 cm περισσότερη θερμομόνωση σε σχέση με τα 5 cm, επιφέρει 20 % λιγότερες απώλειες και κατ’ επέκταση 20 % λιγότερη κατανάλωση ενέργειας και χρημάτων.
3. Στρώση κλίσεων 1,5 %
Η απομάκρυνση του νερού από την ταράτσα είναι βασική αρχή για την σωστή λειτουργία της μόνωσης.
Οι κλίσεις θα πρέπει να διαμορφώνονται με ακρίβεια επιμερίζοντας σωστά την επιφάνεια ανά υδρορροή. Κατασκευάζονται είτε με αφρομπετόν ή περλομπετόν, όταν μας ενδιαφέρει η μη επιβάρυνση της κατασκευής με φορτία είτε με γαρμπιλομπετόν ή τσιμεντοκονίαμα.
4. Στεγανοποίηση
Οι λύσεις στεγανοποίησης της ταράτσας που καλύπτουν τις ιδιαίτερα αυξημένες απαιτήσεις ,όσον αφορά τις αντοχές ,την ελαστικότητα, την διάρκεια ζωής κλπ είναι:
• Με ελαστομερή ασφαλτόπανα
• Με μεμβράνες PVC, FPO κλπ
• Με υγρές επαλειφόμενες οπλισμένες μεμβράνες
Έλεγχος και προετοιμασία υποστρώματος
• Έλεγχος για υγρασία , σαθρά τμήματα και κοιλότητες. Αποκατάσταση των σαθρών και των κοιλοτήτων με επισκευαστικό κονίαμα.
• Διαμόρφωση λουκιού με τσιμεντοκονίαμα στην συμβολή στηθαίου και στρώσης κλίσεων.
• Επιμελής καθαρισμός του υποστρώματος.
• Αστάρωμα της επιφάνειας ανάλογα με το είδος της στεγανοποίησης.